Głosy w twojej głowie.

Ktoś cały czas coś do ciebie mówi w twojej głowie. "Zrób to, zrób tamto, powinieneś tak, nie powinnaś tak, jak mogłaś, znowu ci się upiekło, ale z ciebie cwaniak, jak zwykle zepsułaś, nikt na ciebie nawet nie spojrzy, jak się do tego przyłożysz na pewno to osiągniesz, możesz być dumna z siebie..." Po niektórych, z tych słów, robi ci się smutno, po innych przepełnia ciebie duma. 
Zastanawiałaś się kiedyś, czyj to jest głos? Wydawać by się mogło, że skoro głowa twoja to głos twój. Przysłuchaj się mu uważnie.
Ktoś kiedyś tak do ciebie mówił? używał tych zwrotów? w takich sytuacjach?
...
No tak - tak mówili oni - Rodzice. Tak mówiła do ciebie, o tobie twoja mama, twój ojciec. Minęło sporo czasu od tamtych chwil, ale ich głosy pozostały. Wrosły w ciebie. Stały się niemal nie do odróżnienia od myśli, które uważasz za własne.
To naturalne. Na tym polega wychowanie - uczysz się od rodziców rozumienia siebie i świata. Tylko, że czasem wśród zapamiętanych uwag np. na temat ułożenia sztućców na stole, w tobie pozostaje też pełen nagany głos "daj ja to zrobię, bo ty to nie potrafisz..." Słowa "nie potrafisz" mogły się stać twoim programem. Może z pewnych rzeczy zrezygnowałaś, bo "nie potrafisz", może pewnych rzeczy nie zacząłeś, bo "nie potrafisz"?
Te słowa nie opisują ciebie teraz. Są śladem słów wypowiedzianych kiedyś przez kogoś najważniejszego dla ciebie, komu uwierzyłaś wówczas i wierzysz dzisiaj. Ale to tylko ślad z przeszłości. Dzisiaj ty "potrafisz", a na pewno możesz sprawdzić, jak bardzo "potrafisz".
Gdy będziesz rozmawiać ze swoimi dziećmi zwróć uwagę na to, co do nich mówisz. Niech twoje słowa dają im siłę i odwagę do sprawdzania się, do odkrywania siebie, do tworzenia życia dobrego dla nich.
Jakie to słowa? A co chciałaś kiedyś usłyszeć od swoich rodziców?